Een culturele en sportieve gemeente

Sport en cultuur moeten populair ('volks') worden in de ware zin van het woord: toegankelijk zijn voor iedereen en iedereen betrekken.Sport en cultuur leren ons om de hand te reiken naar anderen. Lage lidmaatschaps- en toegangsprijzen dragen bij aan een solidaire samenleving. Sport en cultuur brengen miljoenen mensen samen en inspireren hen, van de Rode Duivels tot muziekfestivals. Ze zijn waardevolle bondgenoten in het creëren van banden en het verenigen van de werkende klasse in al haar diversiteit.Lichaamsbeweging is een essentiële pijler van de volksgezondheid. Cultuur stelt iedereen, ongeacht afkomst, in staat om zich uit te drukken, zijn of haar identiteit te ontwikkelen en zich sociaal te emanciperen. Lichamelijke en geestelijke gezondheid, individuele en collectieve ontplooiing: een meer sportieve en culturele samenleving is goed voor iedereen.We willen een progressief, democratisch en divers cultuur- en sportbeleid op menselijke schaal. Een toegankelijk cultuur- en sportbeleid zonder winstoogmerk. Een cultuur- en sportbeleid dat de duizenden vrijwilligers in het verenigingsleven steunt en tegelijkertijd strijdt tegen de onzekerheid van werknemers in deze sectoren, tegen het beleid van privatisering en commercialisering dat overal doordringt.Of het nu op professioneel of amateurniveau is, de gemeente heeft een rol te spelen.

Wat wij willen

Eén. Het onderwijs als bondgenoot voor sport en cultuur

  • We zetten in op sportieve en culturele activiteiten als onderdeel van het curriculum: hoe vroeger je het leert, hoe groter de kans dat je je hele leven aan sport en culturele activiteiten zult deelnemen. Dit voorkomt ook dat er ongelijkheid ontstaat tussen kinderen die deelnemen aan buitenschoolse activiteiten en kinderen die dat niet doen.
  • We willen meer uren voor cultuur op scholen. Niet alleen door uitstappen te organiseren, maar ook door cultuur te integreren in het curriculum en veel aandacht te besteden aan culturele diversiteit in alle kunsten (beeldende kunst, muziek, dans, audiovisueel enz.).
  • We willen alle leerlingen toegang geven tot zwemles. Elke leerling moet tegen het einde van de basisschool kunnen zwemmen. 

Twee. Betere toegang tot cultuur

  • We werken aan een participatieve en democratische cultuur die zich niet beperkt tot musea en theaters, maar zich uitstrekt tot scholen, gezondheidsinstellingen, bedrijven, wijken en de straat.
  • We pleiten voor gratis toegang tot bibliotheken, musea en academies. We verhogen het aantal gratis toegangskaarten voor culturele activiteiten voor jongeren en kansarmen.
  • We diversifiëren de programmering van onze culturele centra en openbare evenementen, zodat ze alle lagen van de bevolking aanspreken. 
  • We vragen kunstenaars die betrokken zijn in hun wijk om er "vorm" aan te geven. Het kan zo simpel zijn als het toevoegen van een vleugje kleur en creativiteit in de wijk in overleg en samenwerking met de buurtbewoners.
  • We verhuren de zalen van de gemeente aan democratische tarieven aan culturele organisaties en verenigingen.
  • We stellen stedelijk erfgoed en scholen open voor organisaties, kunstenaars, burgers en culturele avonturen.

Drie. Betere toegang tot sport

  • We creëren een openbaar zwembad in Vorst. Ondanks talloze beloftes, blijft dit dossier al jaren in de kast liggen.
  • We voeren sportcheques in voor jongeren en kansarme groepen, zoals die al bestaan in andere Brusselse gemeenten.
  • We verlagen de prijzen van lokale openbare sportfaciliteiten om de toegankelijkheid te verbeteren. We harmoniseren de prijzen van gemeentelijke sportcentra (naar omlaag).
  • We stellen de sportvelden van de scholen 's avonds, in het weekend en tijdens de vakanties open. Hierdoor kunnen tientallen slapende infrastructuren benut worden.
  • We gaan verder met de ontwikkeling van stedelijke infrastructuur, zoals het project rond street workout op de Bempt. 
  • We besteden speciale aandacht aan het ontwikkelen van een gunstig kader voor vrouwensport in de publieke ruimte, die vaak wordt ingenomen door mannensport.

Vier. Waardige arbeidsomstandigheden

  • We besteden bijzondere aandacht aan culturele werkers en werksters. Er moeten goede praktijken worden ontwikkeld: goede arbeidsomstandigheden, fatsoenlijke vergoedingen en het recht op een sociaal statuut. Deze rechten moeten gegarandeerd worden door de organisaties die met kunstenaars werken.
  • De gemeente moet een deel van haar subsidies besteden aan betaald werk. Het verbeteren en garanderen van sociale zekerheid voor artiesten is belangrijker dan het bouwen van een zoveelste cultuurtempel. In plaats van te investeren in beton, moeten we investeren in de makers van kunst en cultuur.
  • We moedigen burgers aan - niet alleen professionals - door begeleiding en materiële ondersteuning te bieden. We waarderen het statuut van vrijwilligers op.
  • We willen een statuut ontwikkelen voor sportmedewerkers: animatoren, lesgevers, coaches enz. Vrijwilligers zijn een toegevoegde waarde voor organisaties en verenigingen, maar ze kunnen geen goed opgeleid personeel vervangen.
  • We hebben vertrouwen in de ervaring en expertise van lokale clubs en we versterken hun financiering.

Vijf. Een kwaliteitsvolle cultuur

  • We richten ons op de inhoud en de kwaliteit van de cultuur, in plaats van op het rendement (prijs, aantal bezoekers, toeschouwers, deelnemers enz.). Als je alleen inzet op rendement, daalt de kwaliteit van de kunst en stimuleer je de monocultuur die door de markt wordt opgelegd.
  • We voeren een intercultureel beleid dat Nederlandstaligen, Franstaligen en culturen met verschillende migrantenachtergronden samenbrengt. We moedigen interdisciplinaire uitwisselingen en pooling in culturele centra, jongerencentra, buurtcentra en scholen aan, evenals de uitwisseling van praktijken en projecten op het terrein. We besteden bijzondere aandacht aan volkse culturele praktijken om expressie en ontplooiing aan te moedigen in de concrete en aanwezige aspecten van het samenleven. En dit in het hele Gewest, om echte sociale en culturele vermenging te garanderen.
  • We willen dat alle lagen van de bevolking vertegenwoordigd zijn in de besturen van culturele instellingen.
  • Kunst en cultuur mogen niet afhankelijk zijn van sponsoring (Tax Shelter, banken, industrie, de Nationale Loterij enz.). Al deze vormen van sponsoring maken van cultuurwerkers reclame-instrumenten. We voeren de publieke steun dienovereenkomstig op.